Πώς έμαθα να φτιάχνω τούρτες με ζαχαρόπαστα» Μετάφραση09. 04. 2018

Ο γιος μου θα έχει πρώτα του γενέθλια. Τον Ιούλιο, δηλαδή σε τρεις μήνες. Μια φίλη από τώρα έχει παραγγείλει σε ένα κοντινό ζαχαροπλαστείο μία τούρτα γενεθλίων για την κόρη της, η οποία και αυτή γιορτάζει την ίδια περίοδο. Δεν ήθελα να ασχολούμαι κάπως υπερβολικά με το πρώτο πάρτι του γιόκα μου. Και όμως, τελικά κόλλησα και εγώ αυτόν τον ενθουσιασμό και ξεκίνησα να γκουγκλάρω.

Γιούπι, έλεγα, την βρήκα. Μια ομορφότατη τούρτα γενεθλίων σκεπασμένη με λευκή ζαχαρόπαστα με πολλές χρωματιστές φιγούρες και χαριτωμένα αρκουδάκια. Την θέλω, έτσι ακριβώς. Ξεκίνησα λοιπόν να ψάχνω έναν ζαχαροπλάστη που να την φτιάξει. Δεν βρήκα όμως, όλοι είχαν λάβει ήδη αρκετές παραγγελίες για την συγκεκριμένη εβδομάδα. Δεν ήθελα να αποδεχτώ πώς η πρώτη τούρτα του Γιωργάκη δεν θα ήταν έτσι, όπως την ονειρεύτηκα.

Σχετικά με τις περιστάσεις συλλογιζόμουν και ξαφνικά κατέβασα μια ιδέα, θα προσπαθήσω εγώ να την φτιάξω αυτήν την τούρτα. Ναι μεν θέλω λίγη εξάσκηση, ε, να είμαι απόλυτως ειλικρινής, ίσως και πολλή εξάσκηση, (δεν είχα ξανακάνει ποτέ μου μια τέτοια περίπλοκη τούρτα), δε, δεν φοβάμαι όμως!

Επειδή δεν πρόκειται να ρισκάρω να μην βγει η τούρτα ωραία και νόστιμη, αγόρασα λοιπών την ζαχαρόπαστα και τα βασικά χρώματα ζαχαροπλαστικής. Ξεκίνησα το δημιούργημά μου.

Στο τέλος δεν ήταν τόσο δύσκολο. Παρακολούθησα λίγα τουτόριαλ στο YouTube, ακολούθησα τις οδηγίες και με την τελική μορφή της δοκιμαστικής τούρτας ήμουν αρκετά ευχαριστημένη. Την έφαγαν τα ανίψια μου και τους άρεσε πολύ και το απλό φουσκωτό μπισκότο με κρέμα βανίλιας από μέσα.  

Με το ξεπέρασμα αυτού του μικρού εμποδίου ανακάλυψα μια (μέχρι στιγμής) ανύπαρκτη ικανότητά μου. Επιπλέον από εδώ και μπρος θα φτιάχνω τις οικογενειακές τούρτες γενεθλίων μόνη μου. Είναι μια χαλαρωτική και δημιουργική απασχόληση. Και η αγάπη μέσα σε πράξεις πάντα φαίνεται.