Οι καθημερινές χαρές, η πραγματική ζωή» Μετάφραση20. 07. 2018
Σήμερα έμαθα για μία φίλη ότι πέρασε μια πολύ δύσκολη εξέταση. Χάρηκα τόσο πολύ για αυτήν! Θυμήθηκα έτσι τον προηγούμενο χρόνο, οπότε προετοιμαζόμουν σε ελεύθερες στιγμές για τις εξετάσεις στη νομική σχολή. Πριν περάσω, είχα ορκιστεί, ότι είναι το τελευταίο πράγμα που είχα έτσι πιεστικά σπουδάσει για να πάρω ένα άλλο χαρτί.
Την ίδια στιγμή παρακολουθώ τον Γιώργο, ο οποίος έκανε πριν από λίγες μέρες τα πρώτα του βηματάκια, με πόση όρεξη και εμμονή κάνει την εξάσκησή του εκφράζοντας τον ενθουσιασμό του με τα παλαμάκια που κάνει στον εαυτό του την κάθε φορά που πέφτει, μπράβο.
Ναι, ο γιος μου γίνεται ο καλύτερος δάσκαλός μου που με έχει διδάσκει ποτέ. Ήδη έχω μάθει τόσα πολλά και εξακολουθώ να μαθαίνω.
Απολαμβάνω ακόμα περισσότερο την κάθε στιγμή, με μικρές χαρές της καθημερινότητας. Το τάιμ μάνατζμεντ έχω τελειοποιήσει, η καρδιά μου και η αγάπη μέσα μου έχει μεγαλώσει, κοιμάμαι λιγότερο, ξεχνάω πολλά, αλλά μου φτιάχνει την ημέρα το κάθε παραμικρό.
Στο μικροσκοπικό μας μπαλκονάκι (έχουμε ανακαλύψει φέτος με τον άντρα μου), δεν χωράνε μόνο δύο καρεκλίτσες και ένα τραπεζάκι, αλλά επίσης μια φουσκωτή πισίνα, γλάστρες με τα χρυσάνθεμα και τα σκυλάκια, και επιπλέον και οι καυτερές πιπεριές. Την Κυριακή μας περιμένει το πρώτο πάρτι του Γιώργου, και όπως γνωρίζετε, θα φτιάξω μια τούρτα σκεπασμένη με ζαχαρόπαστα. Τελικά το πρότυπο δεν θα είναι μια τούρτα που μου άρεσε, αλλά αντ’ αυτής ένα δισέλιδο από ένα παιδικό βιβλίο του μικρού, το οποίο έχει λατρέψει.
Είναι και περισσότερα πράγματα, που φτιάχνουν τις μέρες μας, ένα καλό σπιτικό φαγάκι της μανούλας και αυτή η ζεστασιά που υπάρχει στο σπίτι.
Αυτή είναι για μένα η πραγματική ζωή.
Επιθυμώ να είμαστε γεροί, ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Τίποτα άλλο δεν είναι τόσο σημαντικό.
Καλό μεσημέρι σε όλους μας!
Την ίδια στιγμή παρακολουθώ τον Γιώργο, ο οποίος έκανε πριν από λίγες μέρες τα πρώτα του βηματάκια, με πόση όρεξη και εμμονή κάνει την εξάσκησή του εκφράζοντας τον ενθουσιασμό του με τα παλαμάκια που κάνει στον εαυτό του την κάθε φορά που πέφτει, μπράβο.
Ναι, ο γιος μου γίνεται ο καλύτερος δάσκαλός μου που με έχει διδάσκει ποτέ. Ήδη έχω μάθει τόσα πολλά και εξακολουθώ να μαθαίνω.
Απολαμβάνω ακόμα περισσότερο την κάθε στιγμή, με μικρές χαρές της καθημερινότητας. Το τάιμ μάνατζμεντ έχω τελειοποιήσει, η καρδιά μου και η αγάπη μέσα μου έχει μεγαλώσει, κοιμάμαι λιγότερο, ξεχνάω πολλά, αλλά μου φτιάχνει την ημέρα το κάθε παραμικρό.
Στο μικροσκοπικό μας μπαλκονάκι (έχουμε ανακαλύψει φέτος με τον άντρα μου), δεν χωράνε μόνο δύο καρεκλίτσες και ένα τραπεζάκι, αλλά επίσης μια φουσκωτή πισίνα, γλάστρες με τα χρυσάνθεμα και τα σκυλάκια, και επιπλέον και οι καυτερές πιπεριές. Την Κυριακή μας περιμένει το πρώτο πάρτι του Γιώργου, και όπως γνωρίζετε, θα φτιάξω μια τούρτα σκεπασμένη με ζαχαρόπαστα. Τελικά το πρότυπο δεν θα είναι μια τούρτα που μου άρεσε, αλλά αντ’ αυτής ένα δισέλιδο από ένα παιδικό βιβλίο του μικρού, το οποίο έχει λατρέψει.
Είναι και περισσότερα πράγματα, που φτιάχνουν τις μέρες μας, ένα καλό σπιτικό φαγάκι της μανούλας και αυτή η ζεστασιά που υπάρχει στο σπίτι.
Αυτή είναι για μένα η πραγματική ζωή.
Επιθυμώ να είμαστε γεροί, ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Τίποτα άλλο δεν είναι τόσο σημαντικό.
Καλό μεσημέρι σε όλους μας!